Perkembangan masyarakat Islam di Semenanjung Tanah
Arab telah melalui pelbagai tahap yang mencabar seawal perkembangan penyebaran
Islam di Makkah sehinggalah terbentuknya negara Islam Madinah. Tahap di Makkah
lebih sesuai dianggap dalam proses pembinaan masyarakat Islam manakala di
Madinah lebih kepada tahap pembentukan dan penyatuan ummah.
Di Makkah, usaha pembinaan masyarakat Islam oleh Nabi
Muhammad s.a.w. berlangsung selama 13 tahun melalui aktiviti dakwah. Setelah
berdakwah secara sulit selama tiga tahun, hanya beberapa orang sahaja memeluk
Islam termasuk isteri baginda, Siti Khadijah. Dakwah secara terbuka dijalankan
setelah baginda menerima wahyu agar berbuat demikian. Bapa saudara baginda
iaitu Abu Lahab merupakan orang pertama menentang secara tegas.
Pelbagai usaha dilakukan kaum Quraisy Makkah untuk
menghalang usaha dakwah Nabi Muhammad s.a.w. Contohnya, mereka meminta Abu
Talib menasihati baginda agar menghentikan dakwahnya tetapi gagal. Kaum Quraisy
Makkah kemudiannya mula bertindak ganas terhadap umat Islam Makkah. Bagi
menangkis penindasan tersebut, Nabi Muhammad s.a.w mengarahkan umat Islam
berpindah ke Habsyah secara sulit. Kaum Quraisy telah menghantar wakil menemui
Raja Habsyah agar menghantar pulang umat Islam namun tidak diendahkan oleh Raja
Habsyah. Tindakan Umar al Khattab memeluk Islam, memberi tamparan hebat kepada kaum
Quraisy sehingga mereka mula memulaukan Bani Hasyim dan Bani Mutalib.
Terdapat beberapa faktor kaum Quraisy menentang usaha
dakwah Nabi Muhammad s.a.w. Antara faktor tersebut ialah mereka ingin
mengekalkan kuasa dan pengaruh serta menganggap persamaan taraf yang disyorkan
Islam bertentangan dengan amalan tradisi mereka. Selain itu, mereka juga ingin
mempertahankan warisan nenek moyang mereka iaitu mengukir patung berhala. Kaum
Quraisy juga sebenarnya takut dengan hari kiamat, hari pembalasan selain berasa
iri hati dengan kejayaan Nabi Muhammad s.a.w.
Usaha membentuk masyarakat Islam di Madinah amat
mencabar kerana penduduknya terdiri daripada bangsa Arab dan bukan Arab.
Penduduk asal berbangsa Arab iaitu kaum Aus dan Kahzraj. Bangsa bukan Arab pula
ialah orang Yahudi seperti Bani Quraizah, Bani Nadhir dan Bani Qainuqa’. Kemuncak
permusuhan antara Aus dan Khazraj ialah tercetusnya Perang Bu’ath yang
mengorbankan banyak jiwa. Perbalahan antara mereka telah melemahkan ekonomi dan
politik sehinggakan kaum Yahudi mengambil kesempatan di atas mereka.
Aus dan Khazraj telah pergi ke Makkah untuk
menyelesaikan pertelagahan mereka. Pertemuan dengan Nabi Muhammad s.a.w. telah
melahirkan Perjanjian Aqabah 1 pada 621M dan Perjanjian Aqabah II pada
622M. Perjanjian Aqabah II telah merintis jalan ke arah penghijrahan Nabi Muhammad s.a.w. dan
umat Islam ke Madinah. Penyatuan golongan Ansar dan Muhajirin berasaskan iman,
taqwa dan persaudaraan tanpa mengira bangsa, agama dan warna kulit. Baginda juga berusaha menyelesaikan isu sosial
dan ekonomi Muhajirin. Golongan Ansar telah membantu Muhajirin dengan penuh
keikhlasan.
Konsep satu ummah yang disebut dalam Piagam Madinah
juga diperkukuhkan. Piagam ini mewajibkan setiap umat Islam bekerjasama
menegakkan amal kebaikan, mencegah kemungkaran, tidak membiarkan saudara
seagama terbeban hutang serta menegah berpihak kepada orang kafir untuk
memusuhi Islam.
Kepimpinan Nabi Muhammad s.a.w. yang unggul dan
bijaksana telah berjaya mengembangkan masyarakat Islam sehingga menjadi ummah
yang berjaya membentuk negara Islam Madinah. Negara Islam akhirnya mampu
menghadapi pelbagai cabaran musuh sama ada dari dalam atau luar negara. Tidak
hairanlah jika ramai yang berpendapat bahawa baginda merupakan seorang
negarawan yang unggul.
No comments:
Post a Comment